CIAŁODŹWIĘKI
To zabawa, której podstawowym zadaniem jest ćwiczenie pamięci dźwiękowej oraz ćwiczenie narządów artykulacyjnych (wargi, język, żuchwa). Przy okazji zabawa wspiera również naukę gospodarowania oddechem, koordynację ruchową (ręka-nos, ręka-ucho ect.), rozwija wyobraźnię i umiejętność abstrakcyjnego myślenia.
JAK SOBIE WYOBRAŻALIŚMY IDEALNY ODBIÓR TEGO FILMU?
Dzieci wraz z rodzicami wykonują razem z aktorem wszystkie ćwiczenia. Film można zatrzymywać, żeby każdym ćwiczeniem bawić się tak długo, jak długo będzie dzieciom sprawiało frajdę. W idealnym świecie po zakończeniu filmu, dzieci wraz z rodzicami będą dalej bawić się dźwiękami, które zapamiętały, łącząc je w różne sekwencje. Raz rodzic pokazuje kolejność dźwięków, a dziecko powtarza. Potem następuje zamiana. Dziecko pokazuje w jakiej kolejności rodzic ma powtórzyć dźwięki. Kolejny stopień wtajemniczenia to wymyślanie swoich własnych dźwięków. Rodzic dotyka różnych części ciała dziecka, a ono wymyśla do nich dźwięk i na odwrót – dziecko sprawdza, czy i jak ciało rodzica gada. Koniecznie pamiętajcie, żeby potem układać dźwięki w sekwencje, tak aby dzieci musiały powtórzyć to, co wymyśliły i zapamiętać, która część ciała jest nośnikiem danego dźwięku. To zabawa, do której można i warto wracać (już bez oglądania filmu) i bawić się w wymyślanie, zapamiętywanie i powtarzanie dźwięków.
ANKIETA PO OBEJRZENIU CIAŁODŹWIĘKÓW
